Inmiddels is het verhaal helemaal compleet. Heb op verzoek ookwat tekst bij de fotos gezet en nog enkele fotos toegevoegd.

Omdat iedereen natuurlijk wel benieuwd is naar mijn avonturen in Antarctica, zal ik over de dagen daarvoor kort zijn. Ben twee dagen in het nationaal park Tierra Del Fuego geweest, daar gekampeerd en het hele park (voor zover het toegankelijk is) gezien. Was zeker de moeite waard. De dag erna mijn tent opgebroken, wat overbodige spullen voor de trip naar Antarctica achtergelaten bij het reisbureau en daarna in de haven gewacht totdat we aan boord konden van de Akademik Ioffe.

Om de reis helemaal goed te kunnen volgen, heb ik als laatste 2 'fotos' onze route geupload. Dan weet je een beetje waar ik het over heb.

27-01:

Aangekomen op de Akademik Ioffe (Russisch schip) kwam ik terecht in cabin 314. Ik zou daar de trip doorbrengen met een Japanse backpacker die 6 woorden Engels spreekt. Na een korte introductie van de staff, wat algemene zaken en een life-boat oefening (duurde vanwege de aanwezigheid van bepaalde passegiers niet de verplichte 6 maar 13 minuten) zijn we rond 1900 uur vertrokken uit de haven van Ushuaia. Daarna stond ons eerste diner op het programma. Na twee weken op water en brood geleefd te hebben beviel me dit 4-gangen diner best goed! Soep, salade, keuze uit vlees/vis en als dessert ijs. Prima vol te houden dacht ik zo. TIjdens het diner voorlopig het laatste land gezien.

28-01:

Een dag op de Drake Passage. Deze morgen bleek het ontbijt van eenzelfde kwaliteit te zijn. Van meloen tot pannenkoeken en van cornflakes tot bacon. Wederom niet te klagen. Op de eerste dag van de beruchte Drake Passage hadden we geluk. Kalme zee, zonnetje, dus een prima dag om door te brengen op het enorme upperdeck van onze boot. Wel werden we gewaarschuwd dat dit weer hier toch erg uitzonderlijk is en dat er zwaar weer op komst is. Een zogenaamde Black Hole (zware depressie)lag op ramkoers en het was er bovendien een van de zwaarste die de bemanning ooit had gezien. Probeer zo een foto te uploaden waar het goed op te zien is. Om deze storm te ontlopen heeft de kapitein een stuk oostelijkere koers gevolgd dan vooraf was gepland en zijn we volle kracht vooruit gegaan. Het schip bereikte recordsnelheden (17 knopen terwijl de maximaal snelheid 15 knopen zou moeten zijn). De rest van de dag bestond uit enkele presentaties over verschillende onderwerpen over Antarctica. Vandaag er ook achter gekomen dat de lunch even uitgebreid is als het diner.

29-01:

Vandaag hebben we de ijsberg-competitie ingevuld, wanneer zien we de eerste ijsberg? Helaas is het aan de brug om te beslissen wat als een ijsberg door kan gaan, maar daarover later meer. Ik heb 30-01 om 05.27 ingevuld. De rest van de dag ben ik af en toe buiten gaan kijken (wederom stilte voor de storm), heb ik wat presentaties gevolgd en heb ik weer veel gegeten. Savonds (kommas doen het hier niet) de dag afgesloten met een fles wijn in de bar. Op de boot zitten in totaal 107 passegiers, waarvan een stuk of 20 deze trip op het laatste moment hebben geboekt. Dat zijn allemaal backpacker tussen de 25-35, dus dat gaatgezellig worden.

30-01:

Sochtends werd duidelijk dat we de storm net zouden ontwijken (wat jammer nou!). De bemanning gaf de zee weer een 1 op een schaal van 1 tot 10, dus voor zeeziekte hoefden we nog niet bang te zijn. Deze ochtend is ook de eerste ijsberg gesignaleerd: 30-01 06.05. Zonder de mist had ik gewonnen, maaromdat de brug er zo lang over deed om de ijsberg te bevestigen ging de fles wijn aan mijn neus voorbij. Maar een tweede plek is ook netjes. Iets later op de dag hebben we de Antarctic Circle gepasseerd. We kwamen dus steeds dichter bij onze eerste landing, die gepland stond op het zuidelijkste puntje van onze trip (net iets ten zuiden van Adelaide Island, groot eiland ten westen van het Antarctic Peninsula). Vanaf daar gaan we een noordelijke koers langs hetAntarctic Peninsulavolgen.

31-01:

Het raam open gedaan en voor het eerst Antarctica kunnen zien. Natuurlijk een prachtig gezien. Zover je kunt kijken zie je gletsjers en ijsbergen. Deze ochtend zouden we voor het eerst aan land gaan op het eilandje Stonington Island. Op dit eiland staan zowel een Britse als Amerikaanse basis (beiden buiten gebruikt). Nadat de landing eerst was uitgesteld vanwege de harde wind, later in de ochtend eindelijk gegaan. Eerst mezelf in de waterdichte kleding (laarzen en parka hadden we op dag 3 aan boord gekregen) gehesenen daarna in een zodiac gestapt die ons naar het land zou brengen. Daar hadden we een uur om rond te lopen, te genieten van het uitzicht (eilandje lag 100 meter voor een enorme gletsjers), te kijken naar de eerste pinguins enzeehonden en een kijkje te nemen in de hutten.

Eenmaal terug aan boord konden we direct aanschuiven voor de lunch. Tijdens de lunch werd ons verteld dat een ander schip, de Polar Star, aan de grond was gelopen in de buurt van Detaille Island. Volgens de eerste berichten zou het schip een beetje water maken. Aangezien wij het dichtsbijzijnde schip zijn (op ruim 12 uur afstand), stonden we op stand-by mocht de Polar Star hulp nodig hebben. Slecht nieuws voor ons dus. Na de lunch stond een tweede landing op het programma. Eerst ongeveer 20 minuten in de zodiac en daarna hadden we weer ruim een uur op een eilandje, Horseshoe Island. Met wederom prachtig weer (zeer uitzonderlijk voor Antarctica) genoten van de mooie uitzichten. Ook op dit eilandje stond een verlaten Britse hut. De dag afgesloten in Carlos bar.

01-02:

Toen ik het raampje opende van onze kamer zag ik direct de eerste walvissen.Mooie manier om wakker te worden. Vandaag was het weer lekker zonnig en deze keer ook windstil. Perfecte dag om buiten te staan. Temperatuur was trouwens altijd zo rond de 0 tot 5 graden. Vandaag waren we onderweg naar Detaille Island, net iets ten noorden van het grote eiland Aidelaide Island. Onderweg kwamen we steeds meer ijsbergen tegen en dit werden er uiteindelijk zoveel dat de kapitein besloot om te keren. Op deze plek was de Polar Star ook aan de grond gelopen en dat wilde de kapitein niet over doen. De Polar Star zelf was trouwens op eigen kracht op weg naar de South Shetland Islands. Daar zouden later in de week de mensen overgezet worden op andere boten direct naar Ushuaia.De mensen die deze trip hebben geboekt zouden slechts een keer aan land gaan. En ook de volgende trip van de Polar Star zou geanulleerd worden.Gelukkig hoefden wij de passegiers niet te evacueren en konden wij onze tocht vervolgen. Vanochtend (09-02) de Polar Star trouwens in de haven van Ushuaiazien liggen.

In plaats van een landing op een eilandje hebben we in de baai voor Detaille Island (Crystal Sound)een zodiac cruise gemaakt. Anderhalf uur varen in een klein rubberbootje tussen talloze ijsbergen, resten van zeeijs en enkele zeehonden en pinguins. De bergen en gletsjers op de achtergrond maakten het plaatje compleet. Savonds nog lange tijd buiten op het dek staan kijken naar een prachtige zonsondergang, waar je hier uren van kan genieten. Vooral ten zuiden van de Antarctic Circle gaat de zon amper onder in deze tijd van het jaar.

02-02:

Vandaag stond een bezoekje aan de Argentine Islands en het Vernadsky Station op het programma. Met wederom winstil en zonnig weer (normaal gesproken is dit maximaal 1 of 2 dagen op een trip) hebben we sochtends een zodiac cruise gemaakt in de omgeving van de Argentine Islands. Weer mooie uitzichten over de gletsjers achterde eilanden en tijdens de cruise ook nog enkele zeehonden gezien.Na de lunch zijn we aan land gegaan bij het Vernadsky Station (een onderzoeksstation van Oekranie). In tegenstelling tot de rotsblokken die de Falklandeilanden heten hebben de Britten dit stukje 'land' vrijwillig opgegeven. Verder was dit een beetje een toeristische attractie.

Na het bezoekje aan de Oostblokkers gingen we op weg naar Pléneau Bay (Iceberg-graveyard). Net zoals enkele andere een deel van het avondetenovergeslagen om buiten te kijken naar de schitterende route die onze boot aflegde. Eten kregen we toch teveel deze reis. In Pléneau Bay stond voor in de avond een nieuwe zodiac cruise op het programma. Die cruises delen ze altijd op in 2 groepen en wij hadden het geluk groep 2 te zijn. Daardoor maakten wij de tocht tijdens zonsondergang, wat schitterende plaatjes opleverde. Alle fotos die daar werden gemaakt zijn ansichtkaartfotos. In Pléneau Bay liggen een heleboel ijsbergen klem tussen alle rotsen. Je kon dus een prachtige tocht tussen alle ijsbergen door maken. Om het plaatje helemaal compleet te maken zagen we vanuit de zodiac ook nog een heleboel pinguins en een walvis.

03-02:

Sochtends stond het ontbijt al om 0630 op het programma.Het beloofde een drukke dag te worden. Opgestaan, raampje open gedaan en weer windstil en stralend weer (je zou bijna denken dat het hier altijd zo is). Eerst een bezoekje gebracht aan PetermannIsland, voor zowel Gentoo als Adelie pinguins. De regel is dat je niet dichterbij dan 5 meter van debeesten mag komen, maar ze maken het je af en toe best lastig. Ze zijn totaal niet bang van mensen. Na1,5 uurop het eilandje doorgebracht te hebben stond de Ship Cruise door het Lemaire Channel op het programma. Onze route bracht ons tussen het Antarctic Peninsula en Booth Island door een'kanaal' dat op het smalste punt slechts300 meter breed is.Vooral vooraan op de boeg van onze boot was dat een prachtig gezicht. De kapitein gaf ook nog een showtje weg door halverwege Lemaire Channel 360 graden te draaien. Zoals elke dag op deze trip vanaf de grote boot walvissen gezien, die zitten werkelijk overal.

De prachtige route eindigde in Dorian Bay, een baai omgeven door witte bergen en gletsjers. Sommige bergen zijn compleet met ijs bedekt zodat je geen enkele rotsblok kan gezien. In deze baai een bezoekje gebracht aan Port Lockroy, een werkende Engelse basis. Beetje toeristisch weer. Aansluitend aan Port Lockroy hadden we nog een uur op Jougla Point, een eiland met ontelbare pinguins.

04-02:

De wekker stond om 05:30 voor een Ship Cruise door Neumayer Channel. Voor de verandering leek de zee op een spiegel en prikte het zonnetje lekker door de wolken. Na de prachtige tocht door dit kanaal het ontbijt overgeslagen omdat er geruchten gingen dat er orkas (de tremas werken nog steeds niet)waren gespot. De eerste orka op dag 2 had ik gemist dus deze kans liet ik natuurlijk niet liggen. Uiteindelijk heb ik 2 orkas gezien, maar daar had ik wel een verrekijker voor nodig. Hopen dat ze nog een keer wat dichterbij komen. Uiteindelijk aangekomen in Paradise Bay waar het weer dan eindelijk omsloeg. Gelukkig nog weinig wind, maar het begon een beetje te sneeuwen. In deze baai eerst een zodiac cruise gemaakt langs een enorme gletsjer. Een prachtig gezicht om vanuit een klein bootje een enorme gletsjer boven je te zien liggen. De baai die vol lag met ijsbergen en de sneeuwval maakte het plaatje helemaal compleet. Op de ijsbergen (of beter gezicht resten zee-ijs) lagen weer verschillende zeehonden. Deze keer zagen we ook een Leopard Seal, op de orka na het grootste roofdier hier in Antarctica.

Na de zodiac cruise voor het eerst op het continent zelf aan land gegaan. Hiervoor hadden we alleen voet gezet op eilandjes. Kregen hier de kans om een stukje een heuvel op te lopen voor prachtige uitzichten over Paradise Bay. Smiddags konden we op een andere plek (Neko) weer het continent op. Deze keer hadden we een paar uur de tijd om een topje op te lopen en te genieten van het uitzicht. Met de pinguins 5 meter voor me zitten wachten op het ijs dat zo af en toe van de gletsjers de zee in viel. De avond afgesloten met een bbq op het achterdek van de Akademik Ioffe.

05-02:

De zesde dag in Antarctica was een beetje van hetzelfde, maar echt vervelen gaat het natuurlijk nooit. In de ochtend aan land bij Cuverville Island, voor wederom de prachtigeuitzichten en de Gentoo pinguins en in de middag een zodiac cruise in de buurt van Enterprise Island. Deze cruise viel op wat Fur Seals na een beetje tegen. Misschien kwam dat ook wel door het grauwe weer dat we in de middag hadden. In de ochtend daarentegen was het wederom prachtig.

06-02:

Vandaag hadden we het Antarctic Peninsula verlaten voor de South Shetland Islands. Met weer dat me aan die andere Shetland eilanden doet denken (grauw, harde wind en horizontale sneeuw) gingen we aan land op Deception Island. Dit is een vulkanisch eiland dat de laatste jaren niet zo actief meer is. Doordat het vulkanisch is, zijn er in tegenstelling tot de andere South Shetland Islands geen gletsjers die doorlopen tot zeeniveau. Hierdoor konden wij gemakkelijk een mooi tochtje maken over het eiland. Al maakte de harde wind (op een gegeven moment konden we in een hoek van 45 graden blijven hangen in de wind) het wel lastig.

Omdat dit eiland bekend staat om zijn vulkanische activiteit en dit de stranden en zee zou moeten opwarmen, konden we hier een duik nemen in de koudste oceaan op de wereld. Zou. Zou. Dit bleek een grote leugen te zijn, want het water was slechts 4 graden. Maargoed, de enige kans om in Antarctica te zwemmen kun je natuurlijk niet laten schieten. Bewijs laat nog even op zich wachten, maar ik kan wel zeggen dat ik het niemand kan aanraden. Vooral met windkracht 7 en sneeuwvalwas het een bizar avontuur. In ieder geval hoef ik nu nooit mee te doen aan de nieuwjaarsduik in Nederland, die natuurlijk niks voorsteld vergeleken bij Deception Island.

Door de harde wind werd onze tweede landing bij Halfmoon Island afgeblazen. In plaats daarvan gingen we aan land bij Yankee Harbour. Daar konden we voor het laatst deze trip genieten van ijsbergen, gletsjers, pinguins en zeehonden. Na de landing snel vertrokken richting de Drake Passage. Met windkracht 7 beloofde dit niet veel goeds. In de avond was het trouwens wel leuk om te kijken naar de golven die over de boeg sloegen en het water dat tot aan de brug opspatte.

07-02:

Van deze dag hebben de meeste niet zo heel veel mee gekregen. Ondanks dat de bemanning het een '3 out of 10' gaf, heb ik het grootste gedeelte van de dag in mijn kamer doorgebracht. Mijn bed en de brug waren de enige plekken waar het uit te houden was. Veel eten zat er ook niet in. En dan hadden wij nog geluk met het weer op de Drake Passage.

08-02:

Vandaag was de zee weer erg kalm. We waren op weg naar Cape Horn en het plan was om daar zo dicht mogelijk bij te komen. Helaas hadden de Chilenen daar andere gedachten over. Uiteindelijk bereikten we om 1900 het Beagle Channel en daar ging het anker naar beneden en moesten we wachten op een Argentijnse loods. In het Beagle Channel is het veel kalmer, waardoor iedereen weer aanwezig was voor het Captain Dinner. De chefs hadden nog een keer alles uit de kast gehaald om een geweldig dinner voor te schotelen. Natuurlijk volgden ook de bekende praatjes en bedankjes. Deze avond afgesloten door tot in de late uurtjes in de bar te blijven hangen.

09-02:

Vandaag werden we vroeg gewekt om dan na 14 dagen het schip te verlaten. Als souvenir kreeg iedereen nog een dvd mee met daarop alle fotos die door de passegiers zijn geupload, alle dagprogrammas en de route de we met de Akademik Ioffe hebben gevolgd. De rest van de dag heb ik op het internet gezeten en een beetje door Ushuaia gelopen. Bijna iedereen van de boot nog een keer tegengekomen. De bemanning heeft maar 4 uurtjes aan land voordat ze weer vertrekken voor de volgende 21-daagse trip richting de Falklands en South Georgia. Deze tijd grepen zij bijna allemaal aan om even naar het internetcafe te gaan. Vanavond met een grote groep van de jonge backpackers aan boord van de Akademik Ioffe afgesproken in Dublin bar. Morgenochtend vertrekt bijna iedereen, ik volg een dag later. Ik vertrek 11-02 om 0500 richting Puerto Natales, voor het beroemdeNationaal Park Torres Del Paine. Daar ben ik van plan om ongeveer 7-10 dagen rond te gaan trekken, dus de volgende update komt na die tijd.