Deze keer een verhaaltje vanaf het busstation in Los Antiguos, Argentinie. Omdat mijn bus naar Chile Chico pas over 1,5 uur vertrekt, kan ik jullie hier wel weer even een update geven. Op foto´s moeten jullie deze keer wat langer wachten.

21-02: Puerto Natales - El Calafate

Vandaag vroeg mijn bed uit voor de bus naar El Calafate. Dat plaatsje ligt in Argentinie, ongeveer 250 km ten noorden van Puerto Natales. In El Calafate had ik voor 2 nachten het hostel De Los Manos geboekt. Dat bleek een goede keuze. Voor het eerst een dorm met een eigen badkamer en aangezien mijn dorm leeg bleef tot 0100 had ik het gevoel een nacht in een hotel te slapen.

In El Calafate heb ik eerst mijn was ingeleverd, wat hard nodig was na de trek in Torres Del Paine. De was kon ik helaas pas de volgende dag ophalen, wat betekende dat ik 2 dagen in een korte broek en mijn laatste t-shirt moest lopen. Vandaag was het warm genoeg daarvoor, morgen zou dat iets anders zijn. De rest van de dag niet veel anders gedaan dan een beetje rondgelopen in een erg toeristisch en schandalig duur El Calafate. Vandaag ook de bus naar Perito Moreno en El Chalten geboekt.

22-02: Perito Moreno Gletsjer

Ondanks de belachelijke prijzen die ze vragen voor de bus naar en de entree van het nationale park ben ik vandaag op weg gegaan naar een van de toeristische attracties hier in zuidelijk Patagonie. Het meest hatelijke is nog wel dat je een kaartje krijgt waarop de entreeprijs van 60 pesos staat. Dat was dus de prijs van vorig jaar en met een heel vage stempel maken ze nu duidelijk dat het 100 pesos kost. En hetzelfde geldt zo´n beetje voor de bus naar de gletsjer toe.

Uiteindelijk was dit het zeker waard, want ik had 5 uur om vanaf verschillende uitzichtspunten deze enorme gletsjer (5km breed en 60m hoog)te zien. Het mooie aan deze gletsjer is dat het een van de weinige (of de enige) gletsjers is die niet kleiner wordt. De gletsjer schijnt elke dag met ongeveer 2 meter naar voren op te schuiven richting het schiereiland vanaf waar wij de gletsjer konden zien. Op de plek waar de gletsjer tegen het schiereiland opbotst vallen met grote regelmaat enorme stukken ijs van de gletsjer af. Als het goed is, is dit op een van de foto´s te zien die ik de vorige keer heb geupload. Vijf uur lang hoor je deze gletsjer dus kraken en vooral in het eerste uur had ik geluk. Tot 2 keer toe brak een stuk ter grootte van een flat af, met een donderend geluid en grote vloedgolven tot gevolg. Ondanks dat ik met somber, koud en regenachtig weer een paar uur lang stil stond in mijn korte broek, had ik na 5 uur nog geen zin om weer terug te gaan. Maar helaas kon ik niet veel anders. Eenmaal terug in El Calafate mezelf verwend door naar een restaurantje te gaan dat verrassend genoeg best goed te betalen was.

23-02: El Calafate - El Chalten

Omdat er in El Calafate niets anders te doen is dan naar de gletsjer gaan of enorme bedragen neerleggen voor andere tours, ben ik meteen de volgende dag alweer vertrokken. In de ochtend de laatste foto´s en een grote update op deze site gezet, wat boodschappen gedaan voor de komende dagen, geld gepind en daarna om 1300 op weg naar El Chalten. Een 3 uur durende busrit over Ruta 40 langsde enorme merenLago Argentino en Lago Viedma. Eenmaal in El Chalten aangekomen bleken de gratis campings die er zouden moeten zijn niet meer te bestaan. Nadat vorig jaar de weg tussen El Calafate en El Chalten geasfalteerd is, wordt dit dorpje overspoeld door toeristen. Op dit moment is het nationale park hier nog gratis, maar dat zal binnenkort ook wel gaan veranderen. Werkelijk overal zijn ze nieuwe hostels aan het neerzetten. Maar er is dan ook wel een reden dat alle toeristen hier komen, El Chalten ligt in een prachtig dal aan de voet van Fitz Roy. In de Lonely Planet wordt het beschreven als ´Pack for wind, rain and cold temperatures even in summer. When the sun is out, however, El Chalten is paradise on earth´. Dit is een goede samenvatting van wat ik te zien zou krijgen in de volgende 5 dagen. Vandaag was er nog geen wolk te zien en dat gaf dus prachtige uitzichten.

Omdat er geen gratis camping meer te vinden was, heb ik mijn tent opgezet bij Albergue Lago Del Desierto. Nadat alle nationale parken al verschillende tarieven hebben voor Argentijnen, Zuid-Amerikanen en andere toeristen, vond deze camping het ook al nodig meer geld te vragen aan Europeanen. Reden om niet al te lang op deze camping te blijven staan.

Wordt vervolgd....