14-03: Esquel - Bariloche

Nadat ik ´s ochtends al mijn spullen weer had georganiseerd (laat altijd een tas achter als ik een paar dagen ga kamperen in een nationaal park) en wat boodschappen had gedaan, ben ik op weg gegaan naar het busstation van Esquel. Daar had ik geluk, de bus naarBariloche stond op het punt te vertrekken en ik kon nog snel een kaartje kopen. Deze keer een busrit van slechts een paar uur. In Bariloche op zoek naar een hostel omdat ik de camping te ver van het centrum vond liggen. Ik ben uiteindelijk terecht gekomen in hostel ´1004´, een hostel op de tiende verdieping van een flat dichtbij het meer Lago Nahuel Huapi. Dit gaf natuurlijk een 5-sterren uitzicht (zie foto´s).

Daarna snel naar het postkantoor, waar als het goed was mijn nieuwe Rabobank-pasje zou moeten liggen. Deze is er namelijk tijdens de eerste week van mijn reis al mee opgehouden. Op het postkantoor werd ik eerst verwezen naar een balie die pas 16-03 om 9 uur ´s ochtends weer open gaat. Nu ik wel een paar dagen in Bariloche moest blijven, ben ik eens gaan kijken wat ik hier allemaal kon gaan doen. Ik wist al wel dat er hier een heleboel te doen is, maar het meeste is veel te duur en veel te toeristisch. Bij het kantoortje van CONAF (die altijd de informatie over de nationale parken en bergpaden hebben) even geinfomeerd naar een trektocht dichtbij de Chileense grens. Deze zag er goed uit, maar omdat ik buiten het hoogseizoen zat ging er maar een paar keer per week een bus. Lastig. Uiteindelijk besloten om voor morgen een tourtje te boeken om te gaan raften op de Rio Manso.

15-03: Bariloche

Vandaag werd ik om 0900 opgehaald bij het hostel om te gaan raften. Eerst een rit van ruim 2 uur richting het zuidwesten naar de Rio Manso. Na een simpel ontbijtje die we daar kregen, hebben we ons omgekleed en zijn we in de rafts gestapt richting de Chileense grens. De tocht ging over de mooie rivier Rio Manso (niveau 3/4), die aan het eind van de zomer redelijk laag staat. Onderweg een paar leuke stroomversnellingen tegen gekomen en de rest door een diepe kloof afgelegd. Opde eerste persoon die nog voor de eerste stroomversnelling uit de boot viel na, hebben weverder niet al te veel spannende dingen meegemaakt. Net op het moment dat mijn gevoel helemaal uit mijn voeten was verdwenen (water was erg koud), kwamen we aan bij de Chileense grens en zat ons avontuur erop. Na het raften stond er voor ons een heerlijke bbq klaar en daar zijn ze ook in Argentinie erg goed in!

16-03: Bariloche

Vanochtend eerst op weg naar het postkantoor om te kijken of ik mijn bankpasje ergens kon vinden. De mensen achter debalie waar ik eerder naar verwezen was, vroegen om een tracking nummer die ik natuurlijk niet bij de hand had. Dus even naar huis gebeld om te vragen naar het tracking nummer. Daarna zonder tracking nummer weer terug naar het postkantoor waar ik, nadat ik over ´poste restante´ begon, weer verwezen werd naar de balie waar ik 14-03 al was geweest. Hier lag nog steeds niks voor mij. Aangezien de post er volgens de mensen hier 15-20 dagen over zou moeten doen en het nu al 35 dagen geleden is dat de post is opgestuurd, was er weinig hoop dat ik het pasje hier ooit zou vinden. Balen.

De rest van de dag bezig geweest met het uploaden van foto´s, een update op reismee.nl te zetten, een back-up van mijn foto´s te makenen wat emailtjes te beantwoorden. Hierna moest ik eens gaan bedenken wat ik de volgende dagen zou gaan doen. De bus naar de trektocht die ik graag wilde doen gaat pas 18-03 en ik had weinig zin om nog een dag door te brengen in het veel te drukke, toeristische en belachelijk dure Bariloche. Omdat het weer in de avond ook omsloeg en ze in het hostel voor de vierde keer vroegen of ik nog een extra nacht zou blijven en deze alvastvooruit wilde betalen, heb ik besloten om morgen (17-03) de bus te pakken naar Junin de los Andes. En natuurlijk ook nog even de mensen van het hostel verteld dat het zo niet werkt. Dat ik als backpacker niet alles kan plannen, de nacht voor vandaag al betaald had en ik pas om 1000 de volgende dag hoefde uit te checken en dan wel zou laten weten wat ik ging doen.

17-03: Bariloche - Junin de los Andes

`s Ochtends vroeg de stadsbus (de eerste keer na Buenos Aires dat ik ineen plaats zit waar niet alles lopend te bereiken is)genomen naar het busstation van Bariloche, waar om 0900 mijn bus naar Junin de los Andes zou vertrekken. Deze bus reed via het oosten om de bergen heen richting Junin. Ik sloeg hierdoor het populaire stadje San Martin de los Andes en detoeristische routeRuta los Siete Lagos over, maar ik kannou eenmaal niet alles zien in deze omgeving. Vanuit de bus had ik al wel een prachtig uitzicht over de besneeuwde top van de vulkaan Lanin, die met zijn 3700 meter hoogte heel ver boven de rest van de bergen uitsteekt.

In Junin de los Andes ben ik op zoek gegaan naar het centrale plein, dat drie blokken ten oosten van het busstation zou moeten liggen. Dat klopte, maar aangezien het ook een blok zuidelijker lag duurde het toch even voordat ik het plein gevonden had. Aan het plein lag de Tourist Office (voor informatie over Junin zelf en de bussen) en het National Park Office (voor informatie over het Nationale Park Lanin). De camping waar ik wilde overnachten bleek slechts vier blokken van het plein te liggen en onderweg kwam ik ook de grote supermarkt tegen. Aangezien er hier ook amper toeristen zijn te vinden, is dit plaatsje een verademing na Bariloche.

Op de campingheb ikmijn tent opgezet en gelunched en daarna ben ik terug naar het busstation gegaan om een kaartje te kopen voor de bus naar het nationale park. Deze bus ging nog maar drie keer in de week, maar gelukkig zowel 18-03 als 20-03 waardoor ik perfect drie dagen in het nationale park kon plannen. Ook geinformeerd naar de bus naar Pucon en ook deze sloot precies aan op mijn plannen, namelijk een bus op 21-03. Op de terugweg naar de camping wat inkopen gedaan voor drie dagen nationaal park en op de camping wat plannen gemaakt met de Argentijn Cristian die ook morgen naar NP Lanin gaat. `s Avonds een tas met overbodige spullen bij de receptie achtergelaten en om 2100 naar het plein om in een restaurantje wat te gaan eten. Dat is wel een nadeel hier in Argentinie en Chili, de meeste restaurants serveren het avondeten pas vanaf 2000 of 2100.

Wordt vervold....momenteel zit ik al vijf dagen in Pucon, Chili. Waarschijnlijk ga ik zondag voor een paar dagen een nationaal park in en pak ik woensdag de bus om een hele grote sprong richting het noorden te gaan maken (San Pedro de Atacama).