Omdat ik het internet hier in Bolivia niet helemaal vertrouw, mijn verhaal maar even opgesplitst.

22-03: Pucon

In de ochtend niet veel anders gedaan dan Rabobank Baarle gebeld om wat afspraken te maken over een nieuw pasje (dit nadat ik in Bariloche helaas geen nieuw pasje had ontvangen), naar de supermarkt geweest en even op het standje en plein van Pucon gekeken. Om 1400 werden we opgehaald om te gaan bodyraften. Eerst alle kleding en benodigdheden opgehaald en daarna een stukje rijden naar de rivier waar we ons in de wetsuits, helmen, zwemvesten en bodyrafts hebben gehesen. Na een korte instructie konden we het koude water in en vervolgens zwommen we met onze bodyrafts en flippers gedurende 1,5 uur een rivier met stroomversnellingen van niveau 2 en 3 af. Nadat jullie al foto´s hebben kunnen zien op deze site, staat er nu ook eindelijk een filmpje online. Voor de hippe en moderne mensen onder ons is dit filmpje te vinden op mijn Facebook-pagina. Helaas heeft Pucontours (de organisatie) het filmpje niet op youtube gezet. Na het bodyraften bevroren het water uitgekomen en dus snel warme kleding aangetrokken en op weg gegaan naar Pucon.

Eenmaal terug in Casa Mario in Pucon had Veronica een heerlijke lunch voor ons klaar staan. Dit is zover veruit de beste plaats waar ik heb overnacht. Helaas waren er vandaag alleen meer Israeliers bijgekomen. De tussenstand is nu 1 Nederlander en 9 Israeliers. De rest van de dag in Pucon de kleding opgehaald op de vulkaan Villarica te gaan beklimmen, een ijsje gegeten en naar de enorme supermarkt hier geweest.

23-03: Pucon

Om 0700 werden we opgehaald om de vulkaan Villarica te gaan beklimmen. Daar was het vandaag perfect weer voor, er was geen wolk te bekennen. Bij de agency ons omgekleed (waren wederommeer mensen uit Casa Mario die deze tour hadden geboekt) en de rugzak met equipment (ijzers, pikhouweel, helm, handschoenen, winddichte kleding, etc.)opgehaald. Verder had ik natuurlijk een zonnebril, zonnebrand en flink wat water en etenin mijn rugzak zitten. Nadat we een stukje hadden gereden, kregen we de optie om ruim 400m met een liftje naar boven te gaan. Om geld te besparen, maar natuurlijk vooral uit principe deze optie als een van de weinige niet gekozen (in totaal moest ik nu 1400m omhoog lopen). Het kostte ons ruim een uur om bij de eerste sneeuw aan te komen, waar we de andere 150 mensen tegenkwamen die deze tour ook vandaag deden. In het hoogseizoen zijn het er 300. Maar deze groep hadden we dus snel ingehaald. Bij de eerste sneeuw wat gegeten en onze ijzers onder gedaan. Daarna met 8 man van onze groep achter de gids aan en met slechts een korte stop naar de top gelopen. Er waren slechts 3 man voor ons en aangezien de vulkaan vandaag zwaar rookte, zouden de meeste gidsen ook besluiten niet naar de top te lopen. Wij kregen ook slechts 1 minuut op de top, omdat de rook die we aan het inademen waren nogal giftig was. Ook konden we door de rook helaas de lava niet zien. Dus maar snel enkele foto´s genomen en daarna terug naar beneden. Waar we op de heenweg steeds steiler zigzaggend door de sneeuw omhoog liepen (soms kwamen er kleine steentjes naar beneden van de mensen boven ons), volgden we naar beneden een wat minder steile route. Dit om te proberen al gleiend en sleeend naar beneden te gaan. Helaas bleek te sneeuw hier te ijzig voor en moesten we dus de hele weg naar beneden lopen. Onderweg naar beneden nog enkele stops gemaakt om van het geweldige uitzicht te genieten. De vulkaan steekt ruim 2000m boven de rest van het landschap uit, wat natuurlijk een prachtig uitzicht naar beneden geeft.

Eenmaal terug in Pucon op een terrasje wat zitten eten en daarna werden we om 2000 opgehaald om naar de thermen Los Pozones te gaan.Naast Sarah (Britse die ook op de boot naar Antartica zat en ik in Pucon heel toevallig weer tegenkwam), een paar Nederlanders en een gezellig Brits stel waren er ook hier veel te veel Israeliers die niet begrijpen dat je naar de thermen gaat om te relaxen. Keer op keer blijken deze mensen (die bijna altijd in enorme groepen rondreizen) erg luid en asociaal. Gelukkig hadden ze een bus een uur eerder terug, waardoor we het laatste uur echt konden relaxen, voordat ook wij terug naar Pucon werden gebracht.

24-03: Pucon

De ochtend lekker uitgeslapen en daarna voor in de middag canyoning geregeld. Met canyoingen ga je al lopend, zwemmend en abseilend langs en door een rivier die door een diepe kloof stroomt. Zo kom je op plaatsen waar je anders nooit kan komen en het is natuurlijk erg avontuurlijk. Op een gegeven moment het diepste punt van deze kloof (was eigenlijk een grot) in geabseild en daarna verder door deze grot gelopen. Straaltje zonlicht dat in de grot scheen gaf een prachtig gezicht. Na een derde keer abseilen, moesten we nog een uurtje lopen naarde bus die ons terug bracht naar Pucon. Uiteindelijk waren we om 1900 terug, heb ik de tegenvallende foto´s opgehaald en heb ik nog wat boodschappen gedaan. De foto´s vanaf deze dag houden jullie trouwens nog te goed (komt waarschijnlijk vanuit Sucre of La Paz). In Casa Mario werd ik door Luis en Veronica uitgenodigd voor een diner. Kostte slechts 1000 Chileense pesos en dat kon ik natuurlijk niet weigeren. Helaas was het pas rond 2400 klaar, op het moment dat een andere groep terug kwam van de thermen. Omdat het gisteren ook al erg laat was geworden,heb ik eerst 2 uurgeslapen en ben ik daarna aangeschoven voor dit lekkere diner. Helaas zat ik hier alleen met Israeliers die weigeren onderling Engels te praten. Dus kon ik alleen in het Spaans een beetje buurten met Luis en Veronica.

25-03: Pucon

Na de late avond van gisteren uitgeslapen. Het weerbericht klopte wederom, vandaag leek het erop dat het de hele dag zou regenen. Dus was het een dagje niks doen in Casa Mario wat je niet erg relaxed kon noemen dankzij de groepen Israeliers. De tussenstand was inmiddels 1 Nederlander en 16 Israeliers. Het worden er helaas steeds meer. Deze Israeliers gaan na 2 of 3 jaar militaire dienst allemaal naar Zuid-Amerika waar ze dan in grote groepen en met slechts alleen andere Israeliers naar plekken gaan waar voornamelijk nog meer andere Israeliers zitten. Voor mij erg onbegrijpelijk. In ieder geval krijgen ze het voor elkaar dat er geen enkele andere toerist is die met meer dan 2 Israeliers wil omgaan. De zeldzame alleenreizende Israelier en enkele stelletje vormen namelijk een uitzondering.

Vandaag hadden Luis en Veronica een overheerlijke soep voor ons gemaakt, dan doen ze kennelijk altijd als het regent in Pucon. ´s Avonds volgde voor mij nog een overheerlijke sandwich. Verder deze dag even naar huis gebeld en bezig geweest met wat updates.

26-03: Pucon

Omdat ik het plan had om 3 dagen van de VIllarica Traverse te gaan lopen, moest ik nog een dagje wachten op goed weer. Vandaag had ik niet voor het eerst grote problemen om aan geld te komen. De vier banken in Pucon weigerden om verschillende redenen geld te geven. Bij 2 zou de pas elke keer verkeerd ingevoerd zijn en bij de andere 2 kon ik wel mijn pincode invoeren maar stokte het verderop. Paniek. De enige oplossing voor mij was nu om de bus naar Villarica te pakken en het daar bij andere banken te gaan proberen. Bij het busstation van Buses JAC zag ik een laatste pinautomaat staan. Ik had weinig hoop, omdat het een automaat was van dezelfde bank die telkens aangaf dat de pas verkeerd was ingevoerd. Verrassend genoeg lukte me het hier dan toch om geld te pinnen. En dat was natuurlijk een grote opluchting want ik zat bijna zonder geld. Verder vandaag vanwege nog meer Israeliers mijn eigen kamer moeten verlaten en ingewisseld voor een 2 persoons kamer waar ik met Itamar zou slapen die morgen met mij mee zou gaan voor de Villarica Traverse. Ook heb ik vandaag alvast mijn busticket naar San Pedro de Atacama geboekt voor een promotieprijs van slechts 25000 Chileense Pesos. Normaal kosten deze lange busritten (36 uur) ruim 3 keer zoveel. Ik ga hierdoor wel een groot deel overslaan dat ik van tevoren wel van plan was te bezoeken, maar ik begin een beetje krap in de tijd te zitten en ik wil liever Bolivia goed zien dan alles half. Daarom besloten Santiago, Valparaiso, Vina del Mar en Mendoza links te laten liggen.