22-04: La Paz - Sorata

Om 0900 stond ik met twee tassen bij de agency. Helaas bleek, ondanks dat ik de tocht toch 10 dagen van tevoren geregeld had, er geen ezel beschikbaar te zijn (1) en dus kreeg ik de porter Pedro mee. Eerst begon de man van de agency, Adolfo Andino, over meer geld omdat een porter voor hem duurder zou zijn. Uiteindelijk heb ik maar niks gezegd, hoefde ik niks extra´s te betalen maar bleek mijn tent ineens perfect te zijn (2). Eerder was mij een four-season tent beloofd. Voor mij was het geen probleem, geen ezel betekende dat ik al mijn eigen spullen zelf zou moeten dragen en dan is mijn tent wel lekker licht. Ik heb 1 tas achtergelaten bij de agency en vervolgens zijn we op weg gegaan naar een deposito voor wat spullen voor Pedro en de gids. Daarna zijn we op weg gegaan met een taxi naar de plek waar de minibusjes naar Sorata vertrekken. Daar zouden we ook mijn gids, Felix, ontmoeten. Ondanks dat alles toch inclusief zou zijn, durfde Pedro meteen al om geld voor de taxi te vragen (3).

Daarna met zijn drieen 4 uur lang opgepropt gezeten in een minibusje naar Sorata. Dit was in het begin dezelfde weg als naar Copacabana. En waar er gisteren langs deze weg al een hoop pelgrims liepen op weg naar Copacabana, zat de weg vandaag helemaal dicht vanwege al het verkeer dat ivm Santa Semana (Pasen) op weg was naar Copacabana. Het mooie aan de rit naar Sorata was dat we op een gegeven moment vanaf de Altiplano (4000m) naar beneden naar Sorata (2800m) doken. In Sorata was het natuurlijk ineens stukken warmer en de rest van de dag heb ik wat rondgelopen door Sorata en op het plein gezeten. Adolfo Andino had helaas geen reservering gemaakt voor het beloofde hostel (4) en ivm Santa Semana duurde het erg lang voordat Felix een kamer voor ons had gevonden. ´s Avonds hebben we met zijn drieen gegeten in een erg simpel restaurant aan het plein in Sorata. Een soep en een segundo kostte hier slechts 10 Bolivianos.

23-04: Dag 1

Op de eerste dag van de trek startten we om 0830 vanuit Sorata. We begonnen in de groene vallei waarin Sorata ligt met hoog daarboven de berg Illampu (6300m). Onderweg passeerden we een kleine pueblo (dorpje) waar de tijd stil lijkt te staan. Je komt hier dan ook overal kleine kuddes schapen, ezels, lama´s, koeien, paarden en mensen die in traditionele kleding aan het werk zijn tegen. Na dit eerste dorpje liep ons pad steil omhoog naar een tweede pueblo, waar we iets boven op een hoogte van ongeveer 3900m ons kamp opzetten. Waar deze ochtend de zon scheen en het erg warm was, werden deze middag de uitzichten geblokkeerd door de mist. Het eten deze dag (en eigenlijk elke dag) bestond uit thee, chocolademelk en wat brood met boter en jam als ontbijt, pasta of rijst met tonijn of sardine uit blik als lunch en als diner hadden we een soep (elke dag dezelfde groentesoep) en als segundo dezelfde pasta en rijst met tonijn en sardine uit blik. Maargoed, meer kun je op zo´n trektocht ook niet verwachten. Het werd al rond 1830 donker en op deze hoogte is het dan plotseling erg koud. Er zat dus elke avond niet veel anders op dan rond 1900 mijn tent in te duiken, daar nog wat te schrijven of wat muziek te luisteren en vroeg te gaan slapen.

24-04: Dag 2

Felix was al om 0630 om thee te zetten en ik kwam om 0645 uit mijn tent. Omdat je hier erg vroeg je tent in kruipt en erg vroeg in slaap valt, wordt je ´s nachts erg vaak wakker. En inmiddels is mijn matje zo lek dat ik het elke 2 uur opnieuw moet opblazen, dus de nachten deze tocht zouden erg zwaar worden. Mooie afgelopen nacht was dat elke keer dat ik wakker was, ik de lichtflitsen van het onweer in the Yungas kon zien.

Om 0815 gingen we op weg met ver boven ons de Illampu, die deze ochtend mooi te zien was. Dit veranderde helaas al snel richting de pas van 4700m, er ontstonden deze ochtend al snel wolken en voordat we het wisten liepen we half in de mist, half met een zwak zonnetje verder naar ons tweede kamp. Na de pas volgde het eerste stuk afdalen door een prachtig dal. En afdalen dat konden Felix en Pedro wel. Naar boven kon ik ze goed bijhouden, maar nu was ik toch blij dat ze op een gegeven moment stopten voor de lunch. Na een groot stuk afdalen volgde nog een klein klimmetje voordat we rond 1430 op de plek waren waar we zouden kamperen. Naast de gebruikelijke thee, soep en pasta werd er deze avond ook voor mij wat water gekookt. Het water hier is voor een Europeaan niet te drinken en ze waren de tabletten vergeten om het water te zuiveren (5).

25-04: Dag 3

Na een koude en vochtige avond en nacht volgde een erg koude ochtend, met gelukkig weer stralend weer en prachtige uitzichten. Vanaf de camping (4100m) liepen we vervolgens in een klein uur naar de pas van 4400m (net zoals de andere pas stond het ook hier vol met lama´s). Eerst hebben we op de pas de tenten laten drogen en daarna daalden we af richting Cocoyo (3500m). Helaas verdween het zonnetje tijdens de afdaling als snel en liepen we daarna tot aan de ´camping´ weer in de mist. In het dal van Cocoyo moesten we nog een rivier oversteken waarvoor de schoenen uitmoesten. In deze tijd van het jaar staan de rivieren erg hoog en kun je deze niet zo makkelijk oversteken. Na Cocoyo klommen we nog een kleine twee uur om uiteindelijk rond de 4000m te gaan kamperen. Tijdens de lunch vandaag te horen gekregen dat Adolfo Andino niet genoeg eten had ingeslagen (of dat we zonder ezel niet genoeg eten konden meenemen) en dat we niet 8 maar 7 dagen hadden tot aan een plek waar we weer bevoorraad zouden worden (6).

26-04: Dag 4

Deze ochtend lag ik al lang wakker en omdat mijn tent deze nacht schuin stond was al het vocht naar het voeteneind gelopen waardoor mijn slaapzak daar doorwekt was. Wel weer veel blauwe lucht deze ochtend en dat gaf prachtige uitzichten vanaf ons plekje hoog boven het dal. Om 0745 gingen we op weg naar de eerste pas op ongeveer 4400 meter hoogte. Daarna volgde een stukje naar beneden in het zonnetje met geweldige uitzichtenover een groot dal (dat we over zouden steken) en een zijdal (dat we in zouden klimmen) met daarboven de besneeuwde toppen van de Cordillera Real. Vanaf het grote dal (4100m) volgde uiteindelijk een klim naar een 4900 meter hoge en besneeuwde pas. Helaas sloeg het weer vanaf 1030 dicht en liepen we de pas in de mist. Vanaf de pas daalden we, met een beetje regen en hagel, af naar een ander groot dal waar we op 4500m hoogte gingen kamperen. De rest van de dag was het mistig en het was dus lastig om alles te laten drogen. Dus schrijf ik dit nu vanuit een vochtige tent, een slaapzak met een nat voeteneind en met 2 lagen sokken, een warme lange broek, een t-shirt, blouse en een fleecejack aan. Dat waren de kleren waar ik deze nacht in zou gaan slapen.

27-04: Dag 5

Waar ik gisteren aan het eind van de middag aan het eind van het dal door de mist heen nog een glimp kon opvangen van een enorm hoge en besneeuwde berg, zat het deze ochtend helaas helemaal dicht. Dus helaas niet zoals normaal in de ochtend prachtige uitzichten tijdens het ontbijt. Alles dus maar nat ingepakt en daarna het dal nog een beetje verder af ingedaald. Op hoogte van 3950m sloegen we omhoog een zijdal in voor weer een erg hoge pas (zie kaart/ deze kaart van de Cordillera Real wil ik vandaag (4-5) nog in La Paz gaan kopen). In dit zijdal kwam de zon gelukkig tevoorschijn, waardoor we weer de voortreffelijke uitzichten hadden over de bergen van de Cordillera Real. Vlak onder de top van de pas hebben we aan een bergmeertje zitten lunchen. Daarna nog een klein half uur naar de top en vanaf daar daalden we, met wederom hagel, af in een klein dal. Aan het eind van dit dal sloegen we rechtsaf een wat groter dal in. Door dit dal liep een onverharde weg en deze weg volgden we uiteindelijk tot 1500. Deze onverharde weg liep verder over een pas naar de zuidkant van de Cordillera Real en wij zouden morgen dezelfde route volgen. We kampeerden dus redelijk dichtbij de Altiplano wat normaal beter weer zou betekenen. Helaas was het deze avond de omgekeerde wereld. Regen, hagelen onweer boven de Altiplano en blauwe lucht boven de Yungas. Omdat we op de grens zaten kregen wij een beetje vanalles.